Te francuskie przesądy, które praktykujemy nie zdając sobie z tego sprawy

Francuzi, często postrzegani jako kartezjańscy i racjonalni, podtrzymują jednak subtelny związek z tymi popularnymi wierzeniami. Niektóre przesądy są głęboko zakorzenione w naszym języku i zwyczajach. Na przykład, wręczenie noża w prezencie bez żądania zapłaty za niego może przynieść pecha, podobnie jak położenie chleba do góry nogami na stole. Tradycje te mają swoje korzenie w opowieściach religijnych i historycznych, a nawet w średniowiecznych legendach, które przetrwały wieki.

Nawet w świecie pracy i nauki wciąż pokutują pewne przesądy: kto nie słyszał o słynnym „króliku”, którego nie należy wypowiadać przed występem, albo o tym, jak ważne jest, aby nie mówić aktorowi „powodzenia”, a raczej bardziej uspokajające „gówno”? Te drobne środki ostrożności, choć zabarwione humorem, ujawniają trwały wpływ przekonań na nasze codzienne życie.

Zabawne jest to, że te przesądy są przekazywane dalej nieświadomie, bez zwracania na nie uwagi. Dziecko, które uczy się omijać drabiny, przyjaciel, który przypomina, żeby nie otwierać parasola w domu, babcia, która nalega, żeby w razie niezdarności sypać jej solą przez ramię… Te tradycje, czasem absurdalne, czasem pełne mądrości, odzwierciedlają społeczeństwo oscylujące między nowoczesnością a przywiązaniem do symboli przeszłości.

zobacz więcej na następnej stronie