Pomysłowość architektoniczna podwyższonego przechowywania w zabytkowych domach

Pomysłowość architektoniczna podwyższonego przechowywania w zabytkowych domach
Rozważ wejście do domu swoich dziadków, gdzie każdy pokój miał swoją historię do opowiedzenia, a każdy kąt posiadał relikwię. Spośród nich półki na lampy naftowe umieszczone na ścianach do dziś sprawią, że poczujesz ciepło, którego doświadczałeś podczas czytania pod nimi. Te półki, które były ważną częścią domów na początku XX wieku, nie były tylko praktyczne – były symbolem czasów, gdy światło lampy naftowej jednoczyło członków rodziny wieczorem.

Zazwyczaj drewniane lub metalowe półki na lampy naftowe były powszechnie umieszczane w różnych częściach domu, aby zapewnić skuteczność światła. Te półki były często umieszczane na ścianach w salonie, sypialniach i korytarzach. Nie były rozmieszczone przypadkowo; były strategicznie rozmieszczone, aby zapewnić wystarczającą ilość światła do czynności wykonywanych wieczorem, takich jak czytanie, szycie, a nawet spotkania rodzinne.

Forma tych półek lub wnęk była dość różnorodna, od płaskich półek po bardziej złożone konstrukcje z barierkami, aby zapobiec przewróceniu się lampy. W bogatszych domach półki te mogły być bogato zdobione lub nawet wkomponowane w wystrój pomieszczenia, łącznie z wykutymi wnękami i ozdobnymi listwami, które pasowały do ​​reszty domu.

Stało się tak, ponieważ lampy naftowe stwarzały ryzyko pożaru z powodu odsłoniętego płomienia. Półki na lampy naftowe miały zatem na celu odsunięcie lamp od codziennych czynności w domu, a jednocześnie wpuszczenie światła. Zazwyczaj znajdowały się w miejscach, do których dzieci nie miały łatwego dostępu, a także nie były blisko zasłon ani innych materiałów łatwopalnych. To taktyczne rozmieszczenie zapewniało, że ryzyko wybuchu pożaru zostało zredukowane do absolutnego minimum, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniego światła.