Aby stworzyć trwałe loki lub falowane włosy, używa się małych cylindrycznych narzędzi zwanych wałkami

Aby stworzyć trwałe loki lub falowane włosy, używa się małych cylindrycznych narzędzi zwanych wałkami, lokówkami lub prostymi lokówkami. Odbijając zmieniające się standardy piękna i możliwości technologiczne, te przedmioty odegrały kluczową rolę w rozwoju nowoczesnych fryzur.

Przegląd kontekstu i pierwszych etapów rozwoju trwałych loków

Kiedy na początku XX wieku modne stały się „trwałe”, była to stosunkowo nowa metoda stylizacji włosów. Aby uzyskać pożądane rezultaty na włosach kręconych lub falowanych, potrzebne było urządzenie, które mogło utrzymać włosy w miejscu podczas procesu trwałej ondulacji. Pierwsze wałki do trwałej były cylindryczne, proste i wykonane z metalu lub plastiku. Ulepszenia w projektowaniu bigodów do trwałej ondulacji stały się widoczne w połowie XX wieku. W latach 50. i 60. popyt na trwałą ondulację gwałtownie wzrósł, prowadząc do nowych rozwiązań w projektowaniu wałków. Producenci stworzyli szeroką gamę rozmiarów i materiałów wałków, w tym plastik i gumę, aby dopasować je do różnych rodzajów włosów i loków. Wraz z pojawieniem się elastycznych bigodów pokrytych plastikiem, trwała stała się łatwiejsza i szybsza.

Wpływ na kulturę

Trwała ondulacja odniosła duży sukces w latach 80. i 90., kiedy stała się popularną fryzurą dla większości ludzi. W tamtym czasie loki i objętościowe fale były na topie, a trwała była powszechnie wykonywana zarówno w domach, jak i w salonach fryzjerskich. Jednym z powodów, dla których trwała była kulturowo istotna, było to, że często kojarzyła się z eleganckim stylem, wymagającym dużej dbałości o utrzymanie.

Metoda trwałej ondulacji z użyciem bigodów